كفاية يا روحى تعبتينى
كل مرة تهربى و تغافينى
و لا مرة فكرت تحمينى
من الأذى و من اللى بيأذينى
ترتمى دائما فى حضن النار
برغم كل الكلام و الحصار
كل يوم يمر تخلينى فى احتضار
و ابكى و اصرخ لحد الانهيار
و اجى اكلمك تعاتبينى
روحى عنى و غيبى و لا تفكرى مرة تجينى
انسينى يكفى اللى انا فيه مكفينى
عمرك ما جبت الفرح مرة اللى طول عمره ناسينى
دائما تجيبى الجرح لحد ما بقى صرح
و جبال من الملح ذابت من غير فرح
كفاية تعبت من الطيبة اللى مليت بها الحدائق
و بساتين القرايب و الحبايب
و كل اللى يمر يأخذ منها نايب
كأنه فى عزايم يأخذ منها على قد ما يقدر
و بسوطه يضرب و ما اخذ منه غير المصائب
كفاية سبينى فى حالى و انسينى
و لا تفكرى مرة تجيبنى
خليك فى حضنهم يمكن تفوقى و تبقى زيهم
و ترحمينى
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق